مقایسه اثرات دگرآسیبی عصاره دوگونه بومادران Achillea pachycephala Rech. F.) و(Achillea nobilis L. بر علف هرز تاج خروس(Amaranthus retroflexus L.)

چکیده دگر آسیبی (آللوپاتی) عاملی است که می‌تواند نقش مهمی را در کنترل علف‌های هرز ایفا نماید. گیاه بومادران جزو گیاهان دارای خاصیت دگر آسیبی است. به کمک روش عصاره گیری پتانسیل دگرآسیبی دو گونه بومادران تهیه شده از نقاط مختلف ایران شامل گونه های Achillea nobilis L. (اصفهان)، و دو ژنوتیپ Achillea pachycephala Rech. F. (گلستان) و (همدان)، بر روی علف‌ هرز تاج خروس(Amaranthus retroflexus L.) مورد بررسی قرار گرفت. عصاره در چند غلظت مختلف (0، 3، 6، 12، 25، 50 و 100 درصد) تهیه و بذورتاج خروس به مدت یک هفته توسط عصاره های تهیه شده تیمار شد و صفات مربوط به جوانه زنی تاج خروس اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که اثرات گونه، غلظت و اثرات متقابل آن‌ها در سطح یک درصد معنی دار بود. ژنوتیپ A. pachycephala همدان دارای بالاترین میزان بازدارندگی و ژنوتیپ A. pachycephala گلستان دارای کمترین میزان بازدارندگی در صفات یاد شده بود. عصاره‌ها در غلظت‌های بین 3 تا 12 درصد دارای اثر تحریک کنندگی و در غلظت‌های 25 تا 100 درصد دارای اثر بازدارندگی بر روی گونه های هدف بودند.